وحدت در کثرت!

اصلا کی گفته غروب جمعه دلگیره؟ خیلیم قشنگه! اگه ازم بپرسن میگم جمعه روز خود خود خود آدمه! واسه همینه که کسی دلش نمیخواد بره سر کار یا مدرسه و دانشگاه و ... از دیروز یه حس سبکی و پرواز دارم. نه اینکه هیچ کار و دغدغه ای نباشه. ولی حس میکنم خیلی وقته دلتنگ خودمم...

نه ... جمعه روز دلتنگی نیست... روز درونگراییه. (اینجوری بهتر شد!) انگار همه غمای دنیا و گرفتاریا یهو محو میشن و تو می مونی و خودت! وقتشه برم جلوی آینه و یه دستی به قیافه پریشونم بکشم و بزنم بیرون... وقتشه باز پیاده بزنم تو خیابونا. خیلی خوبه که خیابونا جمعه ها اینقدر خلوتن.

دور شدن ارزش هر چیزی رو بیشتر میکنه؛ فرقی نداره اون چیز یه آدم باشه یا یک اتود قدیمی که سالها گمش کرده بودی یا حتی یه خاطره!

میرم یکم خودمو پیدا کنم...